Polecenia sterujące Craftsman 25321

• Artykuł
01/10/2023
• Czas czytania: 2 min

W tej sekcji opisano polecenia sterujące używane do zarządzania usługą Kusto.Polecenia sterujące to żądania wysyłane do usługi w celu pobierania informacji (które nie muszą być danymi w tabelach bazy danych), modyfikowania stanu usługi itp.

Rozróżnianie poleceń sterujących od zapytań

Usługa Kusto używa trzech mechanizmów do rozróżniania zapytań i poleceń sterujących: na poziomie języka, na poziomie protokołu i na poziomie interfejsu API. Takie rozwiązanie jest stosowane ze względów bezpieczeństwa.

Na poziomie języka pierwszy znak tekstu żądania określa, czy żądanie jest poleceniem sterującym, czy zapytaniem. Polecenia sterujące muszą zaczynać się kropką (. ), a żadne zapytanie nie może zaczynać się tym znakiem.

Na poziomie protokołu różne punkty końcowe HTTP/HTTPS są używane dla poleceń sterujących, w odróżnieniu od zapytań.

Na poziomie interfejsu API różne funkcje są używane do wysyłania poleceń sterujących, w odróżnieniu od zapytań.

Łączenie zapytań i poleceń sterujących

Polecenia sterujące mogą odwoływać się do zapytań (ale nie odwrotnie) lub innych poleceń sterujących.Istnieje kilka obsługiwanych scenariuszy:

1. AdminThenQuery: Wykonywane jest polecenie sterujące, a jego wynik (reprezentowany jako tymczasowa tabela danych) stanowi dane wejściowe zapytania.
2. AdminFromQuery: Wykonywane jest zapytanie lub polecenie administracyjne . show, a jego wynik (reprezentowany jako tymczasowa tabela danych) stanowi dane wejściowe polecenia sterującego.

We wszystkich przypadkach cała kombinacja jest technicznie poleceniem sterującym, a nie zapytaniem, więc tekst żądania musi zaczynać się kropką (. ), a żądanie musi zostać wysłane do punktu końcowego zarządzania usługi.

Ponadto, instrukcje zapytania znajdują się w części tekstu dotyczącej zapytania (nie mogą poprzedzać polecenia).

Uwaga

Nie uruchamiaj zbyt często operacji AdminThenQuery.AdminThenQuery potokuje zestaw wyników polecenia sterującego i stosuje na nim filtry/agregacje.

• Na przykład: . show... | where... | summarize...
• Gdy uruchamiasz coś w stylu: . show cluster extents | count (z naciskiem na | count), Kusto najpierw przygotowuje tabelę danych zawierającą wszystkie szczegóły wszystkich zakresów w klastrze. System następnie wysyła tę tabelę tylko w pamięci do aparatu Kusto, aby przeprowadzić zliczanie. Tak naprawdę system ciężko pracuje w niezoptymalizowanej ścieżce, aby zapewnić taką trywialną odpowiedź.

Funkcja AdminThenQuery jest wskazywana na jeden z dwóch sposobów:

• Przez użycie znaku potoku (|), co powoduje, że zapytanie traktuje wyniki polecenia sterującego tak, jakby były dowolnym innym operatorem zapytania tworzącym dane.
• Przez użycie znaku średnika (;), co powoduje umieszczenie wyników polecenia sterującego w specjalnym symbolu o nazwie $command_results, którego można następnie używać w zapytaniu dowolną liczbę razy.

Przykład:

// 1. Using pipe: Count how many tables are in the database-in-scope:. show tables| count// 2. Using semicolon: Count how many tables are in the database-in-scope:. show tables;$command_results// 3. Using semicolon, and including a let statement:. show tables;let useless=(n:string){strcat(n, '-', 'useless')};$command_results | extend LastColumn=useless(TableName)

Funkcja AdminFromQuery jest wskazywana przez kombinację znaków <|. W poniższym przykładzie najpierw wykonujemy zapytanie, które generuje tabelę z jedną kolumną (o nazwie str i typie string) i jednym wierszem, oraz zapisujemy ją jako tabelę o nazwie MyTable w bazie danych w kontekście:

. set MyTable <|let text="Hello, World! ";print str=text