Montaż, podłączenie elektryczne i regulacja Hitachi RAK 20PECI są ważnymi krokami w procesie instalowania i uruchamiania urządzenia. Montaż obejmuje zamontowanie urządzenia w miejscu docelowym, takim jak ściana lub podłoga, zgodnie z zaleceniami producenta. Następnie należy podłączyć urządzenie do instalacji elektrycznej. Po podłączeniu elektrycznym można przeprowadzić regulację, która obejmuje dostosowanie ustawień urządzenia w celu jak najlepszego wykorzystania jego funkcji. Proces regulacji obejmuje również dostosowanie temperatury, czasu grzania i innych parametrów, aby zapewnić optymalne działanie urządzenia.
Ostatnia aktualizacja: Montaż, podłączenie elektryczne, regulacja Hitachi Rak 20peci
Plakat:
Przepisy i przepisy książki z oficjalnymi instrukcjami i kierunkami organizacji lub zespołu na białym tle..
Autor: ©
Maksym Yemelyanov
Numer zdjęcia:
#132486867
Inne tematy:
odizolowany, ilustracja, kontrolowania, przewodnika, umowa, śledzić, dokument, studia, stopniowanie
20 lipca ukazała się kolejna książka Oli Hercules „Sielskie smaki. Nostalgiczna podróż kulinarna" (wydawnictwo Prószyński i S-ka), autorki dwóch wspaniałych książek kulinarnych - „Mamuszka" oraz „Kaukasis". „Sielskie smaki" to opowieść o rodzimej ukraińskiej tradycji kulinarnej, którą Olia Hercules zaczyna w letniej kuchni (oryginalny tytuł książki w języku angielskim „Summer Kitchens: Recipes and Reminiscences from Every Corner of Ukraine"), kto ma na wsi rodzinę pochodzącą na przykład spod Lwowa, doskonale wie, o czym mowa:
„Na Ukrainie [red. letnie kuchnie] były to osobne budynki przeznaczone do celów kuchennych. Gotowano w nich i jadano przez całe lato, a czasami wykorzystywano też zimą przy większych okazjach, takich jak święta. (... )
Latem upał jest często nieznośny, a przecież dawniej nie mieliśmy klimatyzacji ani nawet okapów kuchennych. Osobne miejsce do smażenia i pieczenia było więc niesamowicie przydatne. Oprócz gotowania na specjalne okazje, zajmowano się w nim kiszeniem, marynowaniem i przygotowywaniem rozmaitych innych przetworów, niemal na przemysłową skalę, czego apogeum przypadało na wrzesień".
Opisując historię letnich kuchni, a także ukraińskich potraw tradycyjnych, Olia Herkules prowadzi nas przez dzieje Ukraińców i Ukrainy, która stała się niepodległa dopiero po rozpadzie Związku Radzieckiego, a jej kultura podlegała wpływom innych krajów. Narodowym dobrem jest oczywiście barszcz ukraiński, ale wiele potraw jadanych na Ukrainie pochodzi zarówno z kaukaskiej, rosyjskiej, węgierskiej, jak również polskiej tradycji, o czym dowiadujemy się z opowieści autorki „Sielskich smaków". A różnorodności ukraińskiej kuchni sprzyjają też jej położenie geograficzne, żyzne ziemie, bogactwo warzyw, owoców czy ziół.
Kiszenie
Olia Herculas zaczyna część kulinarną książki od jakże modnej obecnie, a tak starej metody przetwarzania letnich plonów.
Początek jesieni zawsze oznaczał, że czas zabrać się do robienia przetworów i kiszonek. Przez zasłonięte firanką drzwi letniej kuchni wnoszono kosze słodziutkich pomidorów, ogórków, jabłek, śliwek i moreli. My, dzieci, siadaliśmy na drewnianych taboretach i wybieraliśmy wszystkie obite lub popękane owoce i warzywa – do słojów mogły trafić wyłącznie najlepsze, nieuszkodzone okazy.
Jak wspomina Olia, na ukraińskiej wsi kisi się wszystko: ogórki, papryki, chili, kapustę, buraki. Jej dziadek wannę stojącą na zewnątrz wypełniał dorodnymi arbuzami, które powoli fermentowały w solance. Kiszenie, suszenie, stawianie nalewek, cały ten trud przetwarzania żywności w środku upalnego lata dawał pewność, że do kolejnej wiosny jedzenia nie zabraknie. Dziś dzięki przepisom Oli możemy cieszyć się oryginalnym smakiem fermentowanych warzyw i owoców, które tak wspaniale wpływają na nasze zdrowie.
Rockandrollowe naleśniki
Olia Hercules opowiada rodzinne historie związane z gotowaniem, dzieli się przepisami. Do jej potraw najlepiej pasuje określenie comfort food, bo cóż jest wspanialszego od prostych naleśników skąpanych w maśle?
W książce znajdziemy ponad 100 przepisów opatrzonych wspomnieniami, które po prostu trzeba ocalić od zapomnienia.
'Sielskie smaki' Oli Hercules, wydawnictwo Prószyński i S-ka mat. prasowy
Biorę dzisiaj na tapet te nieszczęsne instrukcje BHP. Dlaczego nieszczęsne? Ponieważ ich sporządzanie to jeden z najczęściej mylonych obowiązków Behapowców. Dowiedz się wszystkiego o instrukcjach BHP.
Co to jest instrukcja BHP?
Instrukcja BHP to zbiór zasad BHP, wskazówek, sposobu działania, która ma dostarczyć pracownikowi wiedzę jak postępować wszędzie tam, gdzie może wystąpić zagrożenie dla życia lub zdrowia pracownika.
Kiedy trzeba opracować instrukcję BHP?
Prawo nakłada obowiązek przygotowania instrukcji w kilku przypadkach:
- Jeżeli istnieje możliwość wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub życia [1]. To znaczy, że pracodawca musi przeanalizować jakie sytuacje zagrażające zdrowiu albo życiu pracowników mogą zaistnieć w jego zakładzie oraz przygotować procedury postępowania, dzięki którym pracownicy będą świadomi jak postąpić, aby oddalić się z miejsca zagrożenia w wyznaczone, bezpieczne miejsce. Najpopularniejszą taką instrukcją jest instrukcja postępowania na wypadek pożaru. Zgodnie z nią, pracownik opuszcza swoje stanowisko i udaje się do punktu zbornego.
- Szczegółowe instrukcje i wskazówki na stanowiskach pracy [2]. Przy opracowaniu tego typu instrukcji należy pamiętać o tym co to jest stanowisko pracy. Pamiętaj, że jest to przestrzeń pracy [3]. Dlatego też, instrukcja stanowiskowa powinna informować pracownika o najważniejszych zasadach BHP podczas pracy na danym stanowisku i w warunkach, jakie na nim występują.
- Instrukcje BHP dotyczące:
- stosowanych w zakładzie procesów technologicznych oraz wykonywania prac związanych z zagrożeniami wypadkowymi lub zagrożeniami zdrowia pracowników,
- obsługi maszyn i innych urządzeń technicznych,
- postępowania z materiałami szkodliwymi dla zdrowia i niebezpiecznymi,
- udzielania pierwszej pomocy.
Pracodawca sam decyduje dla których czynności, maszyn, czynników opracuje i wyda instrukcje BHP.
Rodzaje instrukcji BHP
W poprzednim akapicie już częściowo napisałam Ci jakie są instrukcje BHP, ale z doświadczenia (i Waszych zapytań) wiem, że te instrukcje wprowadzają Wam pewien zamęt w głowach. Otóż, możemy podzielić instrukcje BHP na następujące kategorie:
Kto sporządza instrukcje BHP?
Zgodnie z przepisami, Behapowiec bierze udział w opracowaniu ogólnych instrukcji BHP, które dotyczą całego zakładu i wymagają syntezy wielu przepisów prawnych [4]. W praktyce najczęściej ogólne instrukcje BHP Behapowiec opracowuje samodzielnie. Instrukcje postępowania w sytuacji wypadku, pożaru oraz udzielania pierwszej pomocy również najczęściej w praktyce opracowuje Behapowiec.
Natomiast wszystkie instrukcje szczegółowe – Ty jako Behapowiec – jedynie opiniujesz [5]. Kto je zatem sporządza? Osoby odpowiadające za organizację pracy i bezpieczeństwo pracowników. Najczęściej są to kierownicy, inżynierowie, technolodzy itd. Ale nie Behapowiec. Pamiętaj o tym i nie daj sobie wrzucić na głowę obowiązku, którego w zasadzie nie masz prawa wykonywać. Podobnie jak nie prowadzisz instruktażu stanowiskowego.
Co powinna zawierać instrukcja BHP?
Najważniejszą rzeczą jest to, aby instrukcja była zrozumiała dla pracownika. To bardzo ważne. Instrukcja musi być napisana prostym i przystępnym językiem. Nafaszerowanie jej skomplikowanym słownictwem będzie tylko zniechęcało pracowników do jej przeczytania.
Instrukcja BHP powinna być zbudowana według określonego przepisami schematu [6]:
Instrukcje, które dotyczą prac związanych ze stosowaniem niebezpiecznych substancji i mieszanin chemicznych powinny uwzględniać ważne informacje zawarte w kartach charakterystyki tych produktów.
Instrukcje dotyczące prac z maszynami bądź urządzeniami technicznymi powinny zawierać zasady BHP, uwagi i ostrzeżenia wskazane w instrukcji obsługi producenta danej maszyny lub urządzenia.
Szczegółowe omówienie tematu + szablon do wykorzystania
Stale dostępne
Instrukcje BHP muszą być stale dostępne dla pracowników. Ale co to dokładnie oznacza?
Nie ma konieczności tapetowania pomieszczeń instrukcjami, choć oczywiście można to zrobić i będzie to prawidłowe. Ale w praktyce, pracownik musi po prostu mieć łatwy dostęp do instrukcji, no i oczywiście musi wiedzieć o tym gdzie one są. Najpraktyczniejsze wydaje się być przygotowanie skoroszytu czy segregatora, gdzie wepnie się instrukcje, które mają zastosowanie na danym stanowisku. Można je umieścić w znanym pracownikowi miejscu tak, aby w razie potrzeby łatwo mógł z nich skorzystać.
Nie jest dobrym rozwiązaniem trzymanie instrukcji w biurze brygadzistów (mistrzów, kierowników zmianowych itd), ponieważ to już nie jest dla pracownika łatwy dostęp.
Podsumowanie
Instrukcje BHP dotyczą organizacji pracy i zasad bezpiecznego wykonywania pracy. Pracodawca decyduje do których czynności, stanowisk, maszyn itd wyda instrukcje. Opracowaniem instrukcji BHP zajmują się osoby odpowiedzialne za BHP w zakładzie. Nadrzędną zasadą dotyczącą instrukcji jest ich komunikatywność i prosty przekaz. Instrukcje powinny być stale dostępne dla pracownika bez zbędnego ich poszukiwania. Behapowiec odpowiada za opiniowanie instrukcji BHP, a nie za ich sporządzenie.
Podstawy prawne:
[1] Art. 2092 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 nr 24 poz. 141 z późn. zm. )
[2] Art. 2374 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy
[3] § 1. 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami
[4] § 2. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. 1997 nr 109 poz. 704) z późniejszymi zmianami
[5] § 2. 1 pkt 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy z późniejszymi zmianami
[6] § 41 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. 1650) z późniejszymi zmianami
Powiązane wpisy:
