Ge Jnm3161df2ww to urządzenie sieciowe zaprojektowane do szybkiego i wygodnego dostarczania dostępu do sieci lokalnej. Jest to jednostka typu Fast Ethernet 10/100/1000 Mbps, która może współpracować z systemami komputerowymi i urządzeniami sieciowymi. Ge Jnm3161df2ww jest łatwy w instalacji i oferuje szeroki zakres zaawansowanych funkcji sieciowych, w tym łatwą konfigurację, bezpieczne połączenia oraz możliwość monitorowania i wykonywania kopii zapasowych. Urządzenie jest zgodne z szerokim zakresem protokołów sieciowych i oferuje ochronę przed wirusami i atakami sieciowymi. Ge Jnm3161df2ww jest idealnym rozwiązaniem do tworzenia sieci lokalnych i pozwala na wygodne i szybkie przesyłanie informacji.
Ostatnia aktualizacja: Działanie i instalacja Ge Jnm3161df2ww
CNG, czyli sprężony gaz ziemny, to paliwo tanie, czyste i bezpieczne. Gdyby nie skromna sieć stacji tankowania, już dawno zawojowałoby nasz rynek. Do pewnych zastosowań nadaje się jednak doskonale
Film. Działanie instalacji CNG w Mercedes B 170 NGT (CNG)
Źródło: cng. auto. pl
Zaledwie ok. 1. 700 spośród przeszło 20 mln aut zarejestrowanych w Polsce zasilanych jest sprężonym gazem ziemnym. To zaskakująco mało w sytuacji, kiedy niemal wszyscy fachowcy są zgodni, że CNG jest paliwem tańszym i bardziej ekologicznym od benzyny, oleju napędowego oraz gazu płynnego (LPG).
Skąd więc tak mała jego popularność? Na pewno nie z powodu braku zaufania do aut tankowanych gazem. Po naszych drogach porusza się ponad 2 mln samochodów wyposażonych w instalacje do zasilania gazem płynnym, mimo że paliwo to trudno uznać za prawdziwą alternatywę dla benzyny. Ponieważ jest produktem ubocznym powstającym podczas wytwarzania oleju napędowego i benzyny, jego notowania rynkowe podlegają podobnym zmianom. Kiedy zaczyna drożeć benzyna lub olej napędowy, prędzej czy później rosną też ceny LPG.
Gaz ziemny wydobywany jest niezależnie od ropy, dlatego jego ceny są stabilniejsze. Wszystko wskazuje na to, że powodem znikomej popularności tego paliwa w naszym kraju jest przede wszystkim brak odpowiedniej infrastruktury. Użytkownicy aut z instalacjami LPG mogą skorzystać z ok. 6 tys. stacji tankowania gazu płynnego. Tymczasem auta zasilane sprężonym gazem ziemnym można zatankować jedynie na 30 ogólnodostępnych stacjach. Nie wiadomo, kiedy pojawią się następne, bo rozbudowa ich sieci nie jest wcale tak łatwa, jak w przypadku stacji tankowania gazem płynnym. Nie wystarczy ustawienie cysterny i dystrybutora w szczerym polu.
Stacja tankowania CNG musi być na stałe podłączona do sieci gazowej, bo paliwa tego nie da się transportować w cysternach. Ponadto niezbędne są na niej specjalne, potężne kompresory, pozwalające na sprężenie tankowanego gazu do ciśnienia 200 barów. Do tego dochodzą problemy dotyczące samych aut. Samo przystosowanie silników do zasilania gazem ziemnym odbywa się podobnie jak w przypadku instalacji LPG, ale pozostaje kwestia butli, które są znacznie większe i cięższe od tych używanych do magazynowania gazu płynnego. Ich zamontowanie pogarsza walory użytkowe auta, bo trzeba na nie wygospodarować sporo miejsca w kabinie, odczuwalnie zmniejsza się też ładowność pojazdu.
Często montaż instalacji CNG wymusza dalsze modyfikacje samochodu, bo okazuje się, że np. fabryczne zawieszenie nie jest w stanie sprostać zwiększonemu obciążeniu. W przypadku pewnych zastosowań większość wspomnianych wad można jednak przeboleć, bo korzyści wyraźnie przeważają. Instalacje do zasilania CNG doskonale sprawdzają się w pojazdach, które poruszają się głównie w miastach, pokonując przy tym znaczne przebiegi, np. w autobusach miejskich, taksówkach, pojazdach kurierskich, a nawet radiowozach. W porównaniu do popularnych w tych zastosowaniach diesli pracują znacznie ciszej, nie emitują rakotwórczej sadzy, a ich spaliny są o wiele czystsze. Do tego dochodzą znaczące korzyści finansowe – CNG to najtańsze dostępne paliwo. Policzmy: przy założeniu, że samochód zasilany benzyną zużywa 10 l na „setkę”, pokonanie nim 100 km kosztuje ok. 47 złotych. Auto przerobione na LPG potrzebuje na takim samym dystansie nieco więcej paliwa, ale z racji jego niższej ceny (ok. 2, 16 zł/l) koszt przejechania 100 km wynosi 25, 8 zł. Auto zasilane gazem ziemnym spali w tych samych warunkach paliwo warte mniej niż 18 zł! Jak w tym zestawieniu wypada diesel? Jeśli założymy, że w takich warunkach spaliłby ok. 7 l/100 km, to przy obecnych cenach tego paliwa za przejechanie 100 km zapłacimy nieco ponad 30 zł. Instalacje fabryczne – Pojazdy z fabryczną instalacją CNG są z reguły bardziej praktyczne od aut, które zostały dostosowane do spalania tego paliwa w warunkach warsztatowych. W większości takich konstrukcji zbiorniki na gaz są rozmieszczone w różnych zakamarkach karoserii, głównie pod podłogą auta, dzięki czemu nie zajmują miejsca np. w bagażniku. Silniki pojazdów fabrycznie przystosowanych do spalania gazu mają zwykle znacznie wyższy stopień sprężania (gaz ziemny ma liczbę oktanową powyżej 110), więc pracują bardziej efektywnie. Uwaga! W niektórych modelach zbiornik benzyny ma jedynie minimalną pojemność (kilka-kilkanaście litrów), a paliwa tego używa się jedynie do rozruchu 'na zimno' lub w sytuacjach awaryjnych. W przypadku takich modeli lepiej nie planować podróży do miejsc, gdzie nie ma stacji CNG, chyba że ktoś lubi zatrzymywać się na każdej mijanej stacji benzynowej. Uwaga! Sprowadzając z zagranicy używany samochód z fabryczną instalacją CNG, należy pamiętać o tym, że przed jego zarejestrowaniem konieczna będzie legalizacja zbiorników gazu, wykonywana przez Transportowy Dozór Techniczny (TDT). Instalacje niefabryczne – Wszystkie silniki, które można przerobić na LPG, da się również dostosować do zasilania gazem ziemnym. Instalacje gazowe używane w przypadku obu tych paliw są zresztą bardzo podobne – różnice polegają na zastosowaniu elementów dostosowanych do wyższego ciśnienia gazu (8 barów w LPG, 200 barów w CNG), dwustopniowych reduktorów i innych zbiorników na gaz. Największy problem stanowi zwykle wygospodarowanie odpowiedniej ilości miejsca na butle. Pojedynczy zbiornik o pojemności 65 litrów, zajmujący sporą część bagażnika, mieści zaledwie ok. 10 m³ gazu, co przeciętnemu autu pozwala na pokonanie dystansu niewiele ponad 100 km! Podobnie jak w przypadku instalacji LPG, klienci mogą wybierać spośród prostych systemów mieszalnikowych (do starszych aut z silnikami gaźnikowymi lub z wtryskiem, ale bez układów EOBD) oraz układów wtrysku gazu. Ze względu na wyższe ceny butli do CNG i konieczność zastosowania droższych reduktorów koszt montażu instalacji gazowej jest znacznie wyższy niż w instalacji LPG. W przypadku aktualnie produkowanych aut wynosi on ok. 5-8 tys. zł. Czego dowiesz się z artykułu? W okresach dokuczliwych upałów, brak instalacji z klimatyzatorami najmniej odczuwają mieszkańcy budynków wyposażonych w przeszklenia o małej i średniej wielkości oraz wzniesionych tradycyjną technologią murów warstwowych, które charakteryzują się dużą akumulacyjnością ciepła i wilgoci. Masywne ściany zewnętrzne takich budynków nie nagrzewają się nadmiernie podczas krótkiej fali upałów. Mniej chronione od gorąca są domy, w których - zgodnie z aktualnymi tendencjami architektonicznymi - zaprojektowano ogromne przeszklenia na nasłonecznionych elewacjach. Wielkie okna intensyfikują skutki upałów w budynkach skonstruowanych z drewna, w technologii szkieletowej. W nich klimatyzacja jest wręcz niezbędna, ponieważ mają małą akumulacyjność ciepła i wilgoci. Ostatnie gorące lato z długotrwałymi upałami powyżej 30°C, wszystkim dało się we znaki, a prognozowana przez meteorologów tendencja dalszego ocieplania się klimatu powoli zmusza właścicieli domów do zastępowania zwykłych przenośnych wentylatorów profesjonalną instalacją klimatyzacyjną - na szczęście, systemy przeznaczone do obiektów jednorodzinnych nie są już tak drogie, jak dawniej. Na pewno warto przezornie ułożyć je od razu w trakcie budowy, bez czekania, aż dokuczy kolejna fala afrykańskiego gorąca. Dom energooszczędny Ten dom będzie samowystarczalny! Wszystko dzięki instalacji fotowoltaicznej o mocy 9 kW. Źródłem ciepła będzie powietrzna pompa ciepła. Wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła o wydajności 520 m3 na godzinę. Jest też klimatyzacja split. Odpowiedź brzmi - chłodzenie, osuszanie i filtrowanie gorącego powietrza w pomieszczeniach, a w przypadku zastosowania technologii inwerterowej - również jego ogrzewanie na każde życzenie. Przeczytaj Potrzeba okresowego korzystania z klimatyzacji wynika z faktu, że nie zawsze domowe powietrze daje użytkownikom komfort termiczny. Odczuwają go tylko wtedy, kiedy temperatura powietrza wynosi 21-26°C, a jego wilgotność 40-60%. Klimatyzator ma zadanie doprowadzić aktualne parametry powietrza w pomieszczeniu właśnie do takiego stanu - czyli ochłodzić nagrzane powietrze oraz usunąć z niego nadmiar wilgoci (im mniej jest wilgoci w rozgrzanym powietrzu, tym lepsze samopoczucie domowników). Oprócz automatycznej regulacji temperatury i wilgotności, urządzenie umożliwia, dzięki zastosowaniu w nim odpowiednich filtrów i jonizatorów, oczyszczania powietrza z kurzu, pyłów, bakterii, roztoczy i przykrych zapachów, co przyczynia się do poprawienia stanu zdrowia nie tylko alergików. Jeżeli ma wmontowane elementy grzejne, doraźnie ogrzeje pomieszczenie, kiedy zajdzie taka potrzeba (ta funkcja jest nie do przecenienia w tzw. okresach przejściowych, kiedy instalacja grzewcza jeszcze nie pracuje). Klimatyzatory na ogół podwiesza się na ścianie zewnętrznej w pomieszczeniu, które chcemy chłodzić, z dala od okien i innych źródeł ciepła. (fot. Daikin) Dwa wymienniki ciepła tworzą parownik (odpowiednik zamrażalnika lodówki) i skraplacz, poza tym jest sprężarka i zawór rozprężny. Przepływ powietrza wokół wymienników wymuszają dwa wentylatory. Czynnik chłodniczy krąży pomiędzy parownikiem i skraplaczem - w parowniku odbiera ciepło z pokoju, w skraplaczu oddaje je do otoczenia. Sprężarka i zawór rozprężny umożliwiają przejście czynnika chłodniczego w fazę ciekłą lub gazową. Żeby zaszedł proces parowania, z pomieszczenia odbierane jest ciepło, a podczas skraplania zostaje ono oddane na zewnątrz. W trakcie pracy najwięcej hałasu wytwarzają wentylatory, sprężarka i zawór rozprężny, dlatego w klimatyzatorach typu split celowo są one montowane na zewnątrz budynku, w oddzielnej obudowie - cały moduł stanowi jednostkę zewnętrzną. W pomieszczeniu natomiast, w drugiej obudowie, umieszcza się jednostkę wewnętrzną z parownikiem i cichym wentylatorem. Niektóre układy klimatyzacji wyposaża się w system multi split, w którym jedną silną jednostkę zewnętrzną łączy się rurami z miedzi z kilkoma wewnętrznymi. Spośród jednostek wewnętrznych najpopularniejsze są modele ścienne (montowane na ścianie pod sufitem) podobnie jak wersje przysufitowo-przypodłogowe (zawieszane pod sufitem lub przy podłodze). We wnętrzach z podwieszanymi sufitami najczęściej mocuje się jednostki kanałowe (urządzenie zasłania sufit, a od strony wnętrz widoczne są jedynie kratki nawiewne i wywiewne) lub kasetonowe (do wbudowania w sufit podwieszany). Urządzenia typu split dają większy komfort użytkowy, niż modele kompaktowe typu monoblok, zawierające we wspólnej osłonie zarówno cicho, jak i głośno pracujące elementy. Zwykle ich efektywność jest niewielka. Przenośne modele najlepiej sprawdzają się w pokojach, z których korzysta się sporadycznie, np. w gościnnym. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Klimatyzator kasetonowy do wbudowania w sufit podwieszany. Iglotech) Nie wymagają trudnego montażu. Aby ich praca przebiegała prawidłowo, należy jedynie wyprowadzić nagrzane powietrze na zewnątrz budynku przez rurę wywiewną. Kłopotliwe może być to, że takie rury wywiewne mają wielokrotnie większą średnicę, niż cienkie rurki miedziane używane w urządzeniach typu split. W pomieszczeniach, w których znajduje się wlot do kominowego kanału wentylacyjnego, rozwiązanie problemu jest stosunkowo proste i bardziej efektywne - w porównaniu z wyprowadzeniem rury przez uchylone okno. W tym drugim przypadku, w celu ograniczenia napływu gorącego powietrza z zewnątrz, warto używać (jeśli to możliwe) okna najmniejszego i nienasłonecznionego. Żeby nie wywoływać niepożądanego podciśnienia, do pomieszczenia z klimatyzatorem trzeba zapewnić dopływ chłodnego powietrza, np. z piwnicy, północnego pokoju. Tylko nieliczne modele, wyposażone w specjalne szybkozłączki na rurach, można zamontować samodzielnie. Bardziej skomplikowaną instalację powinni ułożyć wyspecjalizowani fachowcy. Oni też powinni dobrać moduły urządzenia, właściwe do danych pomieszczeń, oraz ich lokalizację. W domach całorocznych stosuje się zwykle połączenie stałe, nierozbieralne. Wskazane jest ulokowanie jednostki zewnętrznej w przewiewnym i zacienionym miejscu oraz ścisłe przestrzeganie zaleceń producenta urządzenia (podanych w instrukcji), dotyczących m. in. odpowiedniej długości rur (mogą mieć od kilku do kilkunastu metrów), uwzględnienia różnicy poziomów między poszczególnymi modułami instalacji. Po wybiciu w ścianie zewnętrznej otworu, rury łączące jednostkę zewnętrzną z wewnętrzną prowadzi się w bruzdach ściennych lub po powierzchni przegrody, zapewniając dostęp do złączek. Rury, biegnące na zewnątrz, trzeba chronić otuliną termoizolacyjną oraz taśmą przeciwwilgociową. W pomieszczeniach prowadzi się je w sposób możliwie najmniej widoczny. Stacjonarną jednostkę wewnętrzną zwykle montuje się jak najbliżej okna, ponieważ tam udaje się szybko schłodzić powietrze nagrzane od szkła. Ponadto taka lokalizacja zapewnia równomierny rozkład temperatury w pokoju. Do tego rodzaju jednostki wewnętrznej koniecznie musimy jeszcze podłączyć rurkę do odprowadzania skroplin (kondensatu) - na ogół są one kierowane w sposób grawitacyjny na zewnątrz budynku. Klimatyzator sterowany pilotem powinien być zainstalowany przynajmniej 1 m od radia lub telewizora, a także w odpowiedniej odległości od urządzeń grzewczych i zasilanych łatwopalnym gazem. Jeżeli montuje się je w domach letniskowych, warto zastosować połączenie rozbieralne. Należy wtedy wybrać model z szybkozłączką, która bez kosztownej straty czynnika chłodniczego umożliwi łatwe i szybkie podłączenie do niego elastycznych rurek (producenci oferują rury o długości nawet 3-4 m). Przygotowanie odpowiednich otworów na rurki w ramie okna lub w ścianie pozwoli na wielokrotny montaż i demontaż układu klimatyzacji. pl/i/2019/03/21/209766-5fa0-1600x0_rodzaje-klimatyzatorow2-budujemydompl. jpg" title="Klimatyzator przenośny z funkcją oczyszczania powietrza"> Klimatyzator przenośny z funkcją oczyszczania powietrza. Sharp) Wygląd jednostki montowanej we wnętrzach można dopasować do stylu pomieszczenia. Klima-Therm (górne), Nabilaton) Zazwyczaj odbywa się przy pomocy pilota. Elementem systemu sterowania jest regulator temperatury, na którym zadaje się wybrane parametry, np. inne na dzień, inne na noc - należy przy tym pamiętać, że zalecana różnica temperatury powietrza w pomieszczeniu klimatyzowanym a nieklimatyzowanym to najwyżej 7°C. Każdy użytkownik musi unikać wytwarzania groźnego dla zdrowia przeciągu, poprzez ustawienie właściwej prędkości przewiewu powietrza - to schłodzone nie zrobi nikomu krzywdy, jeśli prędkość jego przepływu nie będzie większa niż 0, 2 m/s. Ponadto osoba sterująca powinna wykorzystywać funkcję wyboru kierunku, w jakim powietrze jest wydmuchiwane po schłodzeniu. Aby instalacja klimatyzacyjna nie stała się wylęgarnią grzybów i bakterii, wymaga regularnej dezynfekcji oraz umycia lub wymiany filtrów. Jeżeli instalacja jest długa, niekiedy trzeba wymusić odprowadzanie skroplin mechanicznie, przy pomocy pompki. Posiadacze modeli przenośnych, z wbudowanymi weń zbiornikami na skropliny, muszą je usuwać ręcznie. W domach z wentylacją mechaniczną nawiewno-wywiewną mieszkańcy nie mają z tym kłopotu - instalacja robi to w sposób automatyczny i zgodnie z potrzebami. Natomiast kiedy na dworze panuje upał, a w pokojach pracują klimatyzatory, właściciele domów z wentylacją grawitacyjną muszą pamiętać o rozszczelnieniu okien, albo o ich chwilowym otwieraniu "na przestrzał". Lilianna Jampolska ŁadowanieCo zapewnia profesjonalna klimatyzacja?
Budowa i zasada działania klimatyzatorów
Rodzaje klimatyzatorów dostępnych na rynku
Gdzie umieścić konkretne modele klimatyzatorów?
Jak obsługiwać klimatyzatory?
fot. otwierająca: Daikin
